Przepraszam za niedogodności.
Wyszukaj ponownie to, czego szukasz
PORCELANOWE FILIŻANKI
"
"
Maniery znane z królewskiego dworu, czyli filiżanki porcelanowe z podstawkami jako wyjątkowy element dekoracyjny
Eleganckie filiżanki porcelanowe kojarzymy przede wszystkim jako małe czarki z wyprofilowanym uszkiem, z których pija się napary takie jak kawa - np. espresso - oraz herbata. Najczęściej filiżankom towarzyszą spodki odpowiednio dopasowane do modelu czy typu małego naczynia, na które odkłada się kubeczki, a także na których przenosi się i trzyma naczynie. Dzięki niewielkiej pojemności filiżanki z porcelany, zazwyczaj odpowiadającej kilku lub kilkunastu solidnym łykom, spożywanie każdego ciepłego napoju zaliczane jest do krótkiej, lecz bardzo intensywnej przyjemności. Zastawy porcelanowe składające się z filiżanek jak i dzbanuszków, widziane były już na królewskich dworach. Arystokracja, a szczególnie żony władców przykładały wiele starań, aby prowadzić się porządnie i bogato. Dlatego aby zachować maniery przy dużym, pełnym dobroci stole, podczas spożywaniu naparów z filiżanek prostowało się mały palec, a na jedno uniesienie do twarzy przypadał jeden, niewielki łyk. Całkiem inaczej działo się w krajach azjatyckich, a nade wszystko w Japonii. Tam utworzono rytuał picia herbaty z porcelanowych filiżanek, które pozbawione były uszka. Czarki, często jednokolorowe i nie aż tak szerokie jak standardowe naczynie, najczęściej trzymało się i przenosiło w obu dłoniach, otulając niewielkie naczynie palcami, tak jak robimy, kiedy chcemy się ogrzać. Często w ten sposób również się z nich piło, mając obie dłonie przy twarzy. Zwana jest napojem bogów.
Filiżanki porcelanowe do kawy - czyli przyjaciółki każdego miłośnika intensywnego napoju
Kawę odkryto w pierwszym tysiącleciu przed naszą erą. Jednak zanim człowiek zaczął ją przygotowywać, nastał szesnasty wiek. Pierwszy raz zaparzono kawę w Etiopii. Tam też zaczęto ją m.in. mielić, proszkować i rozkruszać. Do dzisiaj sięgamy do tamtych rejonów po smaki zachwycające nasze podniebienia. Filiżanki z porcelany zaczęły funkcjonować jako idealne naczynia do tego trunku w czasie, kiedy odkryto rodzaj kawy uchodzący za jeden z najbardziej lubionych na całym świecie - espresso. To ten typ podawany jest w restauracjach i przyrządzany w niektórych domach, mający np. podwójny strzał, wodę lub jej brak. Espresso podaje się w ogrzanych malutkich filiżankach z podstawką, często mających ok. 70 ml, którym wedle życzenia towarzyszy mała szklanka z wodą. Filiżanka porcelanowa zapełniona jest w połowie, można dodać do niej m.in. spienione mleko, kakao, wiórki kokosowe, a także posłodzić. Woda służy przepłukiwaniu ust, aby każdy łyk kawy był wyraźny i przepełniony np. gorzkawo-kwaśnym smakiem.Interesujący rytuał obecny w Japonii aż do dzisiaj. Czyli mała, jednak znacząca filiżanka do herbaty
Filiżanki porcelanowe są kluczowymi elementami, podczas odprawiania rytuału przygotowywania oraz spożywania herbaty w Japonii
Chanoyu jest procesem ceremonialnego przyrządzania matchy, czyli sproszkowanej zielonej herbaty, którą obecnie używa się również do m.in. wyrobów cukierniczych jak ciasta i słodycze. Słowo całego wydarzenia tłumaczymy jako "wrzątek na herbatę", natomiast tzw. "droga herbaty" jest celem wykonywania tego obrządku. Herbatę, a dokładnie jej krzewy traktowano początkowo jako lekarstwo. Pojawiła się najpierw w Japonii, później dotarła do Chin. Za pierwsze występowanie i hodowanie roślin herbaty uważa się okolicę VIII wieku. Pierwsze ślady jej użytku przez ludzi zauważymy w królewskich dworach oraz domach mnichów i mniszek. Dynastia Tang obecna w czasie 618-907 r., pijała napar z jej liści dla smaku, jednak nie zalewała liści ciepłą, tylko zimną wodą. Listki wcześniej prasowano w kostki, później zalewano niewielką ilością wody, a na koniec dodawano imbir oraz sól. Dzisiejszy proces uroczystego przygotowania matchy pełny jest wielu elementów przenoszonych z pokolenia na pokolenie. Najczęściej odbywa się on w specjalnym pomieszczeniu, do którego zapraszani są goście. Wejście do świątyni zmusza uczestników do niemal wczołgania się, a tak małe przejście jest znakiem, że wewnątrz każdy jest sobie równy. Przed wzięciem udziału w spożywaniu herbaty, należy oczyścić ręce - często w źródełku przed pomieszczeniem. Wśród zgromadzonych wybiera się specjalnego gościa, najczęściej jest to najbardziej znana postać w okolicy, która razem z gospodarzem ma za zadanie zadbać o samopoczucie innych i atmosferę wewnątrz pokoju. Goście siadają na tatami, a są to specjalne japońskie maty podłogowe na których nieraz zobaczymy poduszki - siedziska. W pokoju nie ma zbędnych przedmiotów, w tym mebli. Uwaga zgromadzonych skupiona ma być na rytuale przygotowywania matchy. Przed jej zaparzeniem uczestników częstuje się lekkimi posiłkami, a nawet słodyczami zwanymi wagashi i sake - alkoholem. Gospodarz zagotowuje wodę w naczyniu cha-gama, to mały kociołek. Później przeciera miseczki i wsypuje do nich sproszkowaną matchę - trzy łyżeczki na jedną osobę. Później tę zalewa się wrzątkiem, którą miesza się specjalnym przyrządem zwanym chasen. Po dobrym rozmieszaniu, gospodarz rozdaje herbatę gościom. W filiżankach porcelanowych bez uszka, każdemu ze zgromadzonych osób podaje się z osobna słabszą matchę. Natomiast gęstą zawiesinę pija się z jednej filiżanki, którą podaje się od osoby do osoby, wypowiadając słowa szacunku i kłaniając się ku sobie.
Polecamy także:
"
"
Maniery znane z królewskiego dworu, czyli filiżanki porcelanowe z podstawkami jako wyjątkowy element dekoracyjny
Eleganckie filiżanki porcelanowe kojarzymy przede wszystkim jako małe czarki z wyprofilowanym uszkiem, z których pija się napary takie jak kawa - np. espresso - oraz herbata. Najczęściej filiżankom towarzyszą spodki odpowiednio dopasowane do modelu czy typu małego naczynia, na które odkłada się kubeczki, a także na których przenosi się i trzyma naczynie. Dzięki niewielkiej pojemności filiżanki z porcelany, zazwyczaj odpowiadającej kilku lub kilkunastu solidnym łykom, spożywanie każdego ciepłego napoju zaliczane jest do krótkiej, lecz bardzo intensywnej przyjemności. Zastawy porcelanowe składające się z filiżanek jak i dzbanuszków, widziane były już na królewskich dworach. Arystokracja, a szczególnie żony władców przykładały wiele starań, aby prowadzić się porządnie i bogato. Dlatego aby zachować maniery przy dużym, pełnym dobroci stole, podczas spożywaniu naparów z filiżanek prostowało się mały palec, a na jedno uniesienie do twarzy przypadał jeden, niewielki łyk. Całkiem inaczej działo się w krajach azjatyckich, a nade wszystko w Japonii. Tam utworzono rytuał picia herbaty z porcelanowych filiżanek, które pozbawione były uszka. Czarki, często jednokolorowe i nie aż tak szerokie jak standardowe naczynie, najczęściej trzymało się i przenosiło w obu dłoniach, otulając niewielkie naczynie palcami, tak jak robimy, kiedy chcemy się ogrzać. Często w ten sposób również się z nich piło, mając obie dłonie przy twarzy. Zwana jest napojem bogów.
Filiżanki porcelanowe do kawy - czyli przyjaciółki każdego miłośnika intensywnego napoju
Kawę odkryto w pierwszym tysiącleciu przed naszą erą. Jednak zanim człowiek zaczął ją przygotowywać, nastał szesnasty wiek. Pierwszy raz zaparzono kawę w Etiopii. Tam też zaczęto ją m.in. mielić, proszkować i rozkruszać. Do dzisiaj sięgamy do tamtych rejonów po smaki zachwycające nasze podniebienia. Filiżanki z porcelany zaczęły funkcjonować jako idealne naczynia do tego trunku w czasie, kiedy odkryto rodzaj kawy uchodzący za jeden z najbardziej lubionych na całym świecie - espresso. To ten typ podawany jest w restauracjach i przyrządzany w niektórych domach, mający np. podwójny strzał, wodę lub jej brak. Espresso podaje się w ogrzanych malutkich filiżankach z podstawką, często mających ok. 70 ml, którym wedle życzenia towarzyszy mała szklanka z wodą. Filiżanka porcelanowa zapełniona jest w połowie, można dodać do niej m.in. spienione mleko, kakao, wiórki kokosowe, a także posłodzić. Woda służy przepłukiwaniu ust, aby każdy łyk kawy był wyraźny i przepełniony np. gorzkawo-kwaśnym smakiem.Interesujący rytuał obecny w Japonii aż do dzisiaj. Czyli mała, jednak znacząca filiżanka do herbaty
Filiżanki porcelanowe są kluczowymi elementami, podczas odprawiania rytuału przygotowywania oraz spożywania herbaty w Japonii
Chanoyu jest procesem ceremonialnego przyrządzania matchy, czyli sproszkowanej zielonej herbaty, którą obecnie używa się również do m.in. wyrobów cukierniczych jak ciasta i słodycze. Słowo całego wydarzenia tłumaczymy jako "wrzątek na herbatę", natomiast tzw. "droga herbaty" jest celem wykonywania tego obrządku. Herbatę, a dokładnie jej krzewy traktowano początkowo jako lekarstwo. Pojawiła się najpierw w Japonii, później dotarła do Chin. Za pierwsze występowanie i hodowanie roślin herbaty uważa się okolicę VIII wieku. Pierwsze ślady jej użytku przez ludzi zauważymy w królewskich dworach oraz domach mnichów i mniszek. Dynastia Tang obecna w czasie 618-907 r., pijała napar z jej liści dla smaku, jednak nie zalewała liści ciepłą, tylko zimną wodą. Listki wcześniej prasowano w kostki, później zalewano niewielką ilością wody, a na koniec dodawano imbir oraz sól. Dzisiejszy proces uroczystego przygotowania matchy pełny jest wielu elementów przenoszonych z pokolenia na pokolenie. Najczęściej odbywa się on w specjalnym pomieszczeniu, do którego zapraszani są goście. Wejście do świątyni zmusza uczestników do niemal wczołgania się, a tak małe przejście jest znakiem, że wewnątrz każdy jest sobie równy. Przed wzięciem udziału w spożywaniu herbaty, należy oczyścić ręce - często w źródełku przed pomieszczeniem. Wśród zgromadzonych wybiera się specjalnego gościa, najczęściej jest to najbardziej znana postać w okolicy, która razem z gospodarzem ma za zadanie zadbać o samopoczucie innych i atmosferę wewnątrz pokoju. Goście siadają na tatami, a są to specjalne japońskie maty podłogowe na których nieraz zobaczymy poduszki - siedziska. W pokoju nie ma zbędnych przedmiotów, w tym mebli. Uwaga zgromadzonych skupiona ma być na rytuale przygotowywania matchy. Przed jej zaparzeniem uczestników częstuje się lekkimi posiłkami, a nawet słodyczami zwanymi wagashi i sake - alkoholem. Gospodarz zagotowuje wodę w naczyniu cha-gama, to mały kociołek. Później przeciera miseczki i wsypuje do nich sproszkowaną matchę - trzy łyżeczki na jedną osobę. Później tę zalewa się wrzątkiem, którą miesza się specjalnym przyrządem zwanym chasen. Po dobrym rozmieszaniu, gospodarz rozdaje herbatę gościom. W filiżankach porcelanowych bez uszka, każdemu ze zgromadzonych osób podaje się z osobna słabszą matchę. Natomiast gęstą zawiesinę pija się z jednej filiżanki, którą podaje się od osoby do osoby, wypowiadając słowa szacunku i kłaniając się ku sobie.
Polecamy także: